सङ्कटको द्धारबाट अब हामीले निक्लनै पर्छ

डी. वी. पालुङ्वा

यहाँको ब्योम मार्ग पहिल्याएर
कुनै द्वार खोल्न सकिन
निश्चित रुपमा
यहाँको चट्टान संग कुर्इना जुधाउनु
मेरो लागी एउटा भ्रम मात्रै रहेछ ।
यहाँ कुबेलामा भाले बाँस्नु र
यो अशुभताको प्रभातले
यस्तै खाले दिनहरुको सङकेत दिदैछ

यहाँ एउटा गन्तब्यको लागी
दिल बहादुर लिम्बुको विसंगत मृत्यु अनि
यस्तै खाले धेरै संगती अनि विसंगतीहरु
भनुन हाम्रै
घटना एवं दुर्घटनाहरु
हाम्रो जीवनको उत्तरार्द्धमा यस्तो खाले
विर्सजन प्रति मलाई पश्चताप छ ।

अथवा यो वल्लो किनारको जलधारमा उभिएर
यो गालामा हात लगाउनुको के अर्थ छ ?

यो वितृष्णा र कुण्ठाको वैशाखी विसाएर
अब म सवलाङग हिड्न चाहान्छु

यहाँ एउटा लामो अन्तरालपछि
दृष्यहरु नजर बन्द भएका छन् ।
म यहाँ कतै देखिईन , कतै चिनिईन
यो ट्वान्टी फोर आवरको उज्यालो प्रकाशमा

यस्को बिरोधमा पूर्वबाट एउटा जुलुस निकाल्नै पर्छ
यहाँका बगैंचाहरुमा , हाम्रा मसिना बिरुवाहरुको
यहाँका जडताहरुबाट शोषित
यहाँका पर्यावरण नमिलेको
निरस माटो देखि दमित
मसिना फूलहरुलाई
स्थानान्तर एउटा चैतन्यमा रोपेर
आफ्नै र्सार्वभौमताको , आफ्नै परिवेशको उष्णतामा
वेरिईन दिनु पर्छ , बाफिन दिनु पर्छ , चिसिईन दिनु पर्छ
एउटा जडतालाई उत्कृष्टतामा बदलेर
पूर्वबाट उदाएको शुभ प्रभातलाई
हामी सबैले स्वागत गर्नै पर्छ
अब एउटा द्वार खोल्नै पर्छ
र त्येहीँबाट हामीले निक्लनै पर्छ ।

हङकङ