गजल


इप्सुल मगर

भूल मेरो के थियो र सजाय यति गाह्रो किन ?
पार्यौ मलाई मर्नु भन्दा बाँच्नु यति साह्रो किन ?

नयन भरि सजिएकी छ्यौ मात्र तिमी देख्छु भन्थ्यौ
आज त्यहि नानी मान्यौ तिमीले यति छारो किन ?

ओ हो ! गर्नु सम्म गर्थ्यौ वयान पहिले मेरो हुँदा
त्यही पूर्णिमा तिम्लाई लाग्छ यति अध्यारो किन ?

दिनै पर्छ तिम्ले उत्तर मेरा यी प्रश्नहरुको
यो 'इप्सुल' को माया तिम्ले लियौ उधारो किन ?

1 comment:

Unknown said...

WOW ipsul SIS I LIKE URS POEM KEEP IT UP