गजल

बसन्त मोहन अधिकारी

यी नयनहरुबाट झरेकोछ पानी ।
कसरी भनौ म मेरो मेरो कहानी ।

प्रेम र विश्वासको परिभाषा भित्र
म उत्रिए हिजो जानी नजानी ।

दुइ दिनको जीवन एकपलको जन्म
गाँसेर यो मुटु दिए चोखो जवानी ।

आज, जिउँदै चितामा सुतिरहेछु
ठान्दा उनलाई आफ्नो परानी ।

स्वच्छ र पवित्र धर्तीका नानी !
नदिनु कसैलाई यो जिन्दगानी ।