कृष्णकला वनेम
नेपाल आमा नुहाउछौ, आफ्नै नयनको आशुले,
च्यात्न लागे छाती तिम्रो, आफ्नै कुसन्तानले,,
भिरी रहेछौ छातीमा तिम्रो, सागरमाथाको बिल्ला,
बेची सके कुपुत्रले यहा, चारैतिरको किल्ला,,
आलाप बिलाप गीत गाउदै, बग्छन नदिनाला,
लगाई दिन लागे आमा ,कलङ्कको माला,,
नेपाल आमा....................
शान्ती भनि जन्माई दियौ, यो धर्तीमा बुध्द,
मार हान्छन आफ्नै सन्तान, मुटु कती दुख्छ,,?
अङ्श लाउछन तिमीलाई, कोर्दै साध सिमाना,
भत्काउन लागे यहा, पुर्खाले छाएको छाना,,
नेपाल आमा..............
No comments:
Post a Comment