मेरो पागलपन

कुमार गिरी

रितिएका सपनाहरु माझ च्यातिएका चाहनाहरु माझ खोज्दै छु,
आफै भित्रको आफुलाई म भित्रको म लाई खै कसरी भनौ
खै कसरी ब्याक्त गरु म भित्रको म चोरी भएछु,
म भित्र म हराएछु सायद यो मेरो पगलपन होला,
सायद यो मेरो बिधाता होला जे होस म आफै भित्र हरा’छु,
सपनाहरु माझ त म आफुलाई राजकुमार नै सोच्थे,
बिपनाहरु माझ त म जोगी भएछु,
सायद सपना र बिपनाहरु बिच्को यो दुरीलाई पागलपन भन्न सक्छन भन्नेहरुले,
त्यसैले त म खोज्दै छु आफुले आफुभित्र,
अब त सोच्दै छु रेपोर्ट पो गरु कि कत्तै,
अब त डर पो लाग्न थाल्यो कतै म भेटिएन भने,
यि पिर पिरहरु बिच म मन्को अदालत म उभीदै छु,
खुद दोषी भएर खुद कैदी भएर ,
कतै मेरो केसको सफार्इ हुन्छ कि भनेर ,
कतै मेरो मनको अदालतले मलाई सफार्इ दिन्छ कि भनेर
सायद यो सपना र बिपनाहरु बिच्को यो दुरीले होला,

सायद मेरो सपनाहरुलाई दोषी मानला अदालत ले,
सायद मेरो बिपनाहरुलाई दोषी मनलाई अदालतले,
तर पनि म छोड्ने छैन मेरा सपनाहरुलाई,
सायद बिपनाहरुले मलाई छोड्ने छैन ,
सायद मेरो मनको अदालतले दोष मेरो पगलपनलाई जेल
सायद यो सब दोष मेरो पागल पनको होला ,
सायद मेरो पागलपन होला ।