गजल

बसन्त मोहन अधिकारी

धेरै रोए जिन्दगीमा अब रुन्न होला ।
जिन्दगीमा हाम्रो भेट यहाँ हुन्न होला ।

हाँसो छर्छु सबैलाई आँशु आफै संग
त्यो आँशुले यो सासलाई अब छुन्न होला ।

नीलो मेरो आकस पनि कालो हुदै गाँछ
यो आँखामा अध्यारोको पर्दा बुन्न होला ।

मानवको सेवा गर्दा पाए आज मृत्यू
माया अनि पिरतीको हिसाव गुन्न होला ।

दोवाटोमा आज छर्ने बुर्की छैन मलाई
हाँसो खुसी बाँचि हिड्ने जीवन चुन्न होला