बेसुरको नाँच

स्यानु पाईजा

भिजेर खेतका गह्राहरु
चेलीको पछ्यौरी जस्तै
आकाश गुमसुम कुहिरो भित्र
सहनाई रोएको धुन मा
कस्को बिजयजुलुस हो यो?
नाँच्नेहरुलाई नै थाहा छैन
म पनि अरु नाँचेको देखेर नै
ताल मिलि नमिली नाँच्दै छु
ताल मिलाउन खोजेर नाँच्दै छु
साहेद धुम्टो भित्र रुने को ?
मैले जान्नु जरूरी सम्झेन
यो बाटो र माटो को पिडा
सबै जरुरी पर्दा मात्रै बुझ्छन
किसान भोक तार्न खनी खोर्सि
छाती भरि गाभो रोप्छ
र मँसिर पर्खन्छ ।
मैले हरेक पटकको बसाईमा
म मर्ने ठाउँको चिनो खोज्दछु
र मृत्यु पर्खन्छु
म मतलवी बनेका पलहरु
गैरीखेत डिलमा आली छैन
पहाडको काखमा सानो घर
घरको पनि पाली छैन
महल बनाएका हातहरु
आफ्नै घरको पाली बनाउन
किन कन्जुस गरेको होला
गोरेटोका चुच्चे ढुँगा किन नउखलेको ?
हरेक चोटी रगतै हुने गरी ठेस लाग्दा पनि
सानो घरको पाली हालेको भए
आमाले पोटेको दुई रँङको भित्ता
चितिक्क जस्ताको तस्तै रहन्थ्यो होला
मर्नु मन लागेको माटोमा
बाँच्नु किन मन नलागेको ?
बेसुरको नाँच नँचाई जस्तै
यहि प्रश्न मलाई बेसुर लाग्छ ।
यहि प्रश्न आफैलाई गर्नु कसुर जस्तो लाग्छ
साहेद जटिल लागेको प्रश्नको जवाफ
लाट्ररीको नम्मवर खुले पछि
जताततै भेटिए झै भेटियो भने
सास जानुलाई अझै पिडा होला
छानो चुहिने झुपडीमा मृत्यु पर्खेर बस्दा।

पात्लेखेत-७ म्याग्दी