झरीको सन्देश

प्रकार अन्तर

अहो !
यो कस्तो लहडको लहर !
यौटा मान्छे !
घाममा पानी उचालिए झैँ,
सागरको ।

त्यती वितत छैन मान्छे ।
स्वार्थ, लिप्सा,
इच्छा र रहरहरुले
खुम्चिएको परिधीमा
कती निच बनेको छ मान्छे ।
त्यसैले मान्छे,
सगरमाथा होइन
मान्छे उ भईदिएको भए,
किन हिमाल चढिरहनु पर्थ्यो ?
माथि पुग्नु नै झर्नु-नियती बन्छ,
माथि-माथि
पहाडका टुप्पाहरुले वा
माथि-माथि
आकाशको गहिराइले
यस्तै सबक सिकाउँछन्:
तिमी झर्नैपर्छ,बादल
पानी भएर
स्विकार गर या नगर
तिमीलाई नुगाइदिने
उचाइका गहिराइहरु हुन् ।

सुन !
साउनको झरी के भन्छ:
म झर्छु तिम्रै छानाबाट
बलेसीधारा ।
म बग्छु तिम्रै धराको छातीमा
बलेसीधारा ।।