मायाँको आभाष र उत्प्रेरणा

करिना सुब्बा

शून्य अनि अन्धकार झैं लाग्थ्यो
यो संसार
यो सारा जीवन
किनकी उजाड लाग्थ्यो वनजंगल
काहाली लाग्थ्यो औसीका अधेरी रातहरु
विना रङगको लाग्थ्यो फूलहरु
देवता विनाको लाग्थ्यो मन्दिर
किनभने वाञ्चित थिए म मायाँबाट
साथमा भएर पनि पाएकी थिइन
बाँचेर पनि जीउँदो थिइन
खित्का छाडी छाडी हाँसेर पनि
ओठमा साँचो मुस्कान थिएन
तर यो सुनसान र अन्धकार झै लाग्ने संसार त
धेरै उज्यालो पो रहेछ
कति झीलीमिली पो रहेछ
रङगीन रङगीन दुनिया पो रहेछ
हिमाल,समुद्र,नागवेली खोलानाला
र प्रकृतिले भरीएको सुन्दरता पो रहेछ
जव थाहा पाए
तिम्रो चोखो मायाँ र न्यानो साथ
तव मैले यो संसारको उज्यालोलाई थाहा पाए
उजाड लाग्ने ती वनजंगल
साँच्चै हरीयालीले भर्भराउँदो रहेछ
त्यहाँ त अनेकौ भाका फेरि फेरि
चिर्विराउँने चराचरुङगी रहेछन्
प्रेम जीएका
अनेकौ जीवजन्तुहरु रहेछन्
त्यहाँबाट त स्वच्छ हावापानी पो
पाईदो रहेछ
यो त हाम्रो संसारको
अति मनमोहक गहना पो रहेछ
जव थाहा पाए
तिम्रो चोखो मायाँ र न्यानो साथ
तव यी मेरा विव्हल भएका मनहरुलाई
संगालेर हातेमालो गरायौ
अंगालेर जीउँने उत्प्रेरणा दिलायौ
काहाली लाग्थ्यो औंसीका
अधेरी रातहरु
तर त्यो अधेरी आकासमा त
चम्किदा रहेछन् करौडा ताराहरु
मुस्कुराउँदो रहेछ जुन
रमाउँदा रहेछन् लाखौ जुनकिरी
फूल्दा रहेछन् काँडे फूलहरु
फक्रिदा रहेछन् पारीजातहरु
जव थाहा पाए
तिम्रो चोखो मायाँ र न्यानो प्रेम
तव सम्हाली दियौ
छत्ताछुल्ल भएका यी मेरा भावनाहरुलाई
विना बषन्तको फूलबारी त
झनै मनोरम पो रहेछ
त्यहाँ फूल्दा रहेछन् सप्तरङगी फूलहरु
भुनभुनाउँदा रहेछन् अनेकौं भमराहरु
रमाउँदा रहेछन् अनेकौं पुत्तलीहरु
फुर्फुराउँदा रहेछन्
नाच्दा रहेछन्
मनै मगमगाउँने गरी
ती फूलहरुले वास्ना छरीदिदा रहेछन्
जव थाहा पाए
तिम्रो चोखो मायाँ र न्यानो प्रेम
तव अविरल वगेका
यी नयनका आसुँहरु
तिमीले पुछि दियौ
देवता विनाको शुन्य मन्दिर त
अनेकौं सिंगमरमरले जोडिएको पो रहेछ
र त्यहाँ भित्र कलात्मक
राधाकृष्णको मूर्ति रहेछ
जहाँ लाखौ दियोहरु बल्दा रहेछन्
सयौं घण्टीहरु बज्दारहेछन्
लाखौं फूलका गुच्छाहरु चढार्इदा रहेछन्
अगरवत्तिहरु बालिदा रहेछन्
मन्दिरको मनमोहकता र पवित्रताले
अनेकौं तीर्थयात्रीहरु आउँदारहेछन्
जव थाहा पाए
तिम्रो चोखो मायाँ र न्यानो प्रेम

तव तिमीले जीउँदो लाश जस्तो
मेरो जीवन सम्हालेर
संगसंगै हाँस्ने बाचा गर्‍यौ
संगसंगै बाच्ने नाता गास्यौ
अनि यो रङगीन दुनियामा
असीम असीम मायाँ दिएर
मलाई बाँच्ने शाहस दिलायौ