चन्द्र मादेन "आन्छन्"
मेरी अर्धाङ्गीनी
मेरी प्राणेश्वरी
मेरी प्यारी
मेरी मायालु
मेरी मुटु
भित्रिएकीदिन
जीवनकै सवभन्दा सुखद थियो ।
त्यसपछि
मेरा वाला,मेरा वचेरा
मेरा छुन्नु मेरा मुन्नु
मेरा सानु मेरा नानु
मेरा आखाँको नानी
सवै प्यारा प्यारी ।
मेरा वाला,मेरा वचेरा
मेरा छुन्नु मेरा मुन्नु
मेरा सानु मेरा नानु
मेरा आखाँको नानी
सवै प्यारा प्यारी ।
वगिरह्यो,
समयकोअन्तरालसगै
नाता नातिनी झाँगियो
झन खुशीले वास गर्यो
हर्षले सिमै नाघ्यो ।
समयकोअन्तरालसगै
नाता नातिनी झाँगियो
झन खुशीले वास गर्यो
हर्षले सिमै नाघ्यो ।
अनगिन्ति मेरा समय
अनवरत मेरा परिश्रम
अविरल मेरा कर्तव्य
अचाक्लि मेरा स्नेह
सवै मेरा परिवारलाई ।
अनवरत मेरा परिश्रम
अविरल मेरा कर्तव्य
अचाक्लि मेरा स्नेह
सवै मेरा परिवारलाई ।
पाले टाले हुर्काए
वढाए पढाए
शिक्षा दिलाए
आखाँ देखाए
वाटो चिनाए ।
उपलव्धि स्वरुप ,
आफु स्वंय कुप्रिए,थोत्रिए
रोग्गिए अनि एक्लिए ।
आफु स्वंय कुप्रिए,थोत्रिए
रोग्गिए अनि एक्लिए ।
मेरा कष्टतापूर्ण त्यागले
मेरा परिवार
भए सम्पन्न र समृद्धि
उनीहरु सवै
भए तगडा र सवला
सोचेका थिए
यिनैले गर्छन मेरा पहरा
यिनै हुन् मेरा अन्तिम साहारा ।
मेरा परिवार
भए सम्पन्न र समृद्धि
उनीहरु सवै
भए तगडा र सवला
सोचेका थिए
यिनैले गर्छन मेरा पहरा
यिनै हुन् मेरा अन्तिम साहारा ।
न जानेर गर्छ
न देखेर गर्छ
न अह्राको मान्छ
न कराको सुन्छ ।
सोच मेरा विडम्वना भयो
परिकल्पना मेरा र्सवस्व भयो
वृद्धवस्ता मेरा अभिषाप भयो ।
परिकल्पना मेरा र्सवस्व भयो
वृद्धवस्ता मेरा अभिषाप भयो ।
त्यसैले आज ,
मृत्युसगँ सघर्ष गरिरहेको छु
दाउराको चिर्पट झै
भुइमा लडेको छु
मिल्किएको छु
रद्धिको टोकरीमा
फ्याक्ने कसिङ्गर भएको छु ।
मृत्युसगँ सघर्ष गरिरहेको छु
दाउराको चिर्पट झै
भुइमा लडेको छु
मिल्किएको छु
रद्धिको टोकरीमा
फ्याक्ने कसिङ्गर भएको छु ।
आफ्नै सन्ततिहरुको
पिलो भएको छु
आफ्नै रगत वाट
पर्राई भएको छु कसैको निम्ति ऐजेरु भएको छु
कसैको लागि आखाँको
कसिङ्गर भएकोछु
सवैको लागि हाँसोको
पात्रो भएको छु ।
सवैको निम्ति वोझभएको छु ।
पिलो भएको छु
आफ्नै रगत वाट
पर्राई भएको छु कसैको निम्ति ऐजेरु भएको छु
कसैको लागि आखाँको
कसिङ्गर भएकोछु
सवैको लागि हाँसोको
पात्रो भएको छु ।
सवैको निम्ति वोझभएको छु ।
मेरो निम्ति
आकाश फाट्यो
धर्ति फूट्यो
समुन्द्रमा जहाज डुव्यो
मन डडेलो लाग्यो ।
आकाश फाट्यो
धर्ति फूट्यो
समुन्द्रमा जहाज डुव्यो
मन डडेलो लाग्यो ।
आफन्तको साहारा भन्दा
पराइको दृष्टि ठूलो लाग्छ
वृद्ध भएर वाच्नु भन्दा
मृत्यु अङ्गाल्नु निको लाग्छ ।।।
पराइको दृष्टि ठूलो लाग्छ
वृद्ध भएर वाच्नु भन्दा
मृत्यु अङ्गाल्नु निको लाग्छ ।।।
No comments:
Post a Comment