स्यानु पाईजा
हरेक बर्ष जस्तै नयाँ बर्ष आयो
शुभकामनाको लस्कर पनि आयो
शुभकामनाको लस्कर पनि फर्काईयो
मनले आफै सँग बिबाद गर्दछ
गतबर्षको बासलात माग्दछ
बेरुजु रोजुलशनहरु मा स्पस्टिकरण माग्छ
सबै कुरा सधै आबश्यक हुदैनन
म स्पस्टिकरण दिन्छु
म नयाँ रोजुलशन सुनाउछु
उ हाँस्छ-
शुरु गरेको घर सकेको छैन
नयाँ घर को जग खन्छ
उस्को ब्यँग्य प्रहार माथी
म तर्कहरु ले बचाउ गर्छु
झरि पर्दा खेरि हो छाता ओढ्ने
बिडो भएको बेला छाता किन ओढ्ने ?
प्रश्नहरुको ओईरो लाग्छ
जबाफ दिन सजिलो छैन
सिक्का छिराएर जुनसुकै नं मा फोन गरे जस्तै
बटन दबाएर एटिमबाट भएको पैसा निकाले जस्तै
जबाफ दिनु पनि उत्तिकै गाह्रो हुन्छ
जति एटिम मा जम्मा गरेको पैसा कमाउन
प्रश्न गर्नेलाई सजिलो हुन्छ
किन कि प्रश्न लामो हुदैनन
जवाफ प्रश्न जस्तै छोटो दिदा प्रष्ट हुदैन
प्रश्न तैयारी हुन्छन
जबाफ तैयारी हुदैनन
जति बलियो तर्कले मनलाई कम्जोर पारे पनि
कम्जोरी मेरो पनि थियो
आधा बनाईएका घर को छानो छाउनु पर्दथ्यो
अर्को नयाँ घर थाल्नु अघि
हुर्केको छोरालाई ड्ग्स बाट बचाउनु पर्दथ्यो
उस्ले ड्ग्स लिउनु अघि
तर म सोच्दथे- छोरा बिग्रियो
नयाँ छोरा जन्माउछु अनि ड्ग्स बाट जोगाउछु
यो मन सँगको बिबाद थियो
मनले जिते पनि मन म भित्र नै छ ।
मैले सोचे म भित्र को मनले जित्नु मैले जित्नु हो
यो साल पुरानो घर को छाना पुरा गर्नेछु
मेरो नयाँ साल को रोजुलशन
मनको सुन्नुस- मन सहि भन्छ
मन आफु भित्र छ र त्यहि मन भित्र
सन्सारको चित्र छ, धर्म र पाप को जड छ
समस्या र समधानको पोको छ ।
नयाँ साल सबैको सफल रहोस ।
