गजल


इप्सुल मगर

जीवन मेरो रोएर बित्यो हाँस्ने रहर नभएर हो की ?
निर्धक्क जिन्दगी बाँची रह्यो मर्ने जहर नपाएर हो की ?

भैसकेछु हेला म त आफ्नै छाँयाको पनि अचेल
खोक्रो आश्वासनको भाषण छाट्न नपाएर हो की ?

आफ्नै रगतमा संगीन रोपे तर पाइन मैले सुख
सामन्तीको भाषा सवै बुझ्न नसकेर हो की ?

राम्रो निद्रा पनि रातमा ला'कै छैन मलाई
प्रगतिशिलहरुको खुट्टा तान्न नपाएर हो की ?

जीवन तेरो बेकार भयो भन्छन् साथी संगीनी
शायद उनीहरु जस्तै मस्तिमा लाइन नपाएर हो की ?

1 comment:

Dibya Giri said...

Ipsul-jee,

Tapai-ko Gazal-ma Pahilo Ser-ma Kafiya ra Radif mile-ko chha, tes pachhi-ko Ser-haru-ma Kafiya ra Radif mile-ko chhaina. Gazal-ko samrachana (structure) bamojim Gazal-ko harek Ser (Pahilo pachhika sabai ser-haru) df Kafiya ra Radif mile-kai hunu parda-chha. Teso bhaye-ma matra Gazal-ma Mithas ra Prabhabkari hunchha.
Pachhi lekhne Gazal-ma mero bichar-lai manan garnu hola bhanne aasha gareko-chhu.
Dibya Giri
Lalitpur, Kathmandu