बिचरा हजुर आमा बितिछन


पुरुशोत्तम सुबेदी -बेल्जियम

सोलुको नाम्चेबजारमा सगरमाथाको चिसो
सिरेठो संगै बिदेसी पाहुनाको सत्कार गर्दै
पारिबारिक् जोहो गर्दै गरेकी बिशाल मनकी एक
बिरामी सेर्पिनी आमै डक्टरको अभावमा बितिछन ।
मेचीको हरियाली चिया बगानमा चिया टिप्दा टिप्दै
आजीवन ज्याला मजदुरिको भरमा जीवन यापन
गरेकी कुनै दिन नेपाल बन्दले भोको पेटमा पटुका
कसी संब्रिद्धीको सपनामा डुब्दा डुब्दै एउटी लिम्बुनी
आमै अकालमै दोन्दको भुमरिमा सडकछेउमै ढलिछन ।
भोटेओडार देखी बेसी शहर-अंबु खैरेनी देखी घांसी कुवा
कहिले रम्घा -कहिले लिग लिग कोट चेपे कीनार हुँदै
दमौली सम्मको फन्को मार्दै डोको भरी घांस बोकी कहिले
दु:खमा कहिले सुखमा रमाउने घांसिको जस्तो बिशाल
मन भयका अधिकारि र पौडेलनी हजुरआमा हरु बितेछन ।
माछापुच्छ्रेको सितल हावा फेवतालको रमणिय द्रिस्य संगै
पोखरा बजारलाइनै सोभायमान बनाउने प्रबासी छोरानातीको
पर्खाइमा घर चलाऊदै आयकी पुंदी भुंदिकी गुरुङसेनी आमै
कहिले लेख कहिले बेसी खेती किसान गर्दा गर्दै बितिछन ।
बागमतिको सेरो फेरो कहिले पाटन कहिले किर्तिपुर हुँदै
काठमांडौ सहरको दैलो दैलोमा खर्पनमा तरकारी बेच्ने
आफ्नै नातिनिको बेलबिबाहमा पाहुना लाई सत्कार गर्दै
हामीलाई क्वांटी चखाउने दयालु नेवारनि अजी बितिछन ।
पर्बतका गिठा र भ्याकुरको भरमा असिनाको प्रतिकार गर्दा
गर्दै जौ र आलुले बिर्सें पछी मुस्किल संग हुर्कायका बलवान
छोरा र नाती कोही ब्रिटिश कोही इन्डिया लागे-पनातिको
सहारामा आफ्नै श्रीमानको पेन्सन पट्टा सोझ्याउंन डोकोमा
बोकीइ पोखरा जांदा मगरनीआमै बिचबाटो घानरुकमै बितिछन ।

देह ब्यापार आफ्नै पुर्खज पेसा भनु वा उसजुनिको कमाइ भनु
मरेका साशक भयको देशमा भुसतिघ्रे जो आयपनी नाइ भने भोकै
भईने आफु र बतासे छोरी संगै तमसिनु पर्ने के घर के डेरा
कहिले लम्की कहिले महेन्द्र नगर कहिले दांङ घोराही -कैलाली र
कंचनपुर अहिले बांकेको कोहलपुरमा योन शोषण बाट पिडित भयकी
एच आ ई भि एडस बाट ग्रसित बिचरा एउटी बदिनी आमै बितिछन ।
तराइका सम्म फांटमा करेठ र गोवन सांप संगै पौठाजिरी खेल्दै सुर्तिको
खेती गर्मिको बेला सालको छहारि मुनी बसी गाई चराउदै तलाउ झोडमा
ढडिया को पासो जलुकाको मुठो टाउकोमा स्याखु जेठमासको गर्मी भरेको
खुराक गंगटा र घुंगी कुपोसणले बिचरा एउटी थरुनी आमै बितिछन ।
बिहानीको सुर्यकिरण सितको धौलागिरी संग हुबहु अनुहार मिल्ने कहिले
पांच पाटा कहिले माथिल्ला खोर कहिले कर्लिम मलको भारी पटुकिमा
खाजा कोर्काको नानी त्रिखायको भैंसि शुख र दु:खको पर्वै नगरि पालेका
छोरा नाती लियर १८ सालमा चितवन झरेकी धनकी धनी मनकी धनी
संतान कि धनी संस्कार र संस्कृतिकी धनी मिठोबोली कहिलेइ नरिसाउने
जापान स्पेन जर्मन पोर्चुगल बेल्जियम का नाती पनातिको पर्खाइमा
बसेकी चितवन भरतपुर ५ खोरे टोलमा बस्ने यही २०६५ साल मंसिर
९ गतेबिहुं माथिल्ला खोर बाट बसाइ सरेकी चौरासी गरेकी अत्यन्त
दयावान् न रोग न बिमार सुटुक्कइ हाम्रै हजुर आमा बितिछन ।

No comments: