लास पोल्ने बगर रहेन


पर्शु साङपाङ,

घात पाए मैले अब बाँच्ने रहर भएन
घना बस्तीमा अब मेरो सानो घर रहेन
बदनाम भए आज यहाँ, टुटीसके एकै रातमा
मनको बाग ओइलियो, सिचाइँ गर्ने कुनै नहर भएन ।

दुनियाँ सबै यस्तै छ, दुइ दिनको घामछायाँ
कत्ति आनन्दको सास लिन्थे, आज एक थोपा जहर भएन
सबैलाई आफन्त ठान्ने यो मन
भोलि आफ्नै लास पोल्ने बगर रहेन ।
-
सराङडाँडा ९, पाँचथर
हालः दुबई

No comments: