भानेन्द्रकुमार लिम्बू
साचो माया पाए यहा, स्वर्ग उदाउछ ।
पहाड् जस्तो पीर पनि, फूल भइदिन्छ ।।
निरस्ताले गाजिएका, उजाड् जीवन्हरु पनि ।
मायारुपी अमृतले, मौलाउछन् दूबो बनी ।।
पिल्सिएका घाउहरु, अनायशै निको हुन्छन् ।विरक्तिएका मन्हरु, हरियाली बनी दिन्छन् ।।
साचो माया पाए यहा, स्वर्ग उदाउछ ।
पहाड् जस्तो पीर पनि, फूल भइदिन्छ ।।
सुन्सान् शहरहरुमा, गुन्जन्छ गीत प्रितको ।
थाकेका तनहरुमा, जाग्दछ आशा जितको ।।
मरेतुल्य जीवन्हरु, उठ्तछन् नया जोशमा ।
प्रसन्न चित्त लिएर, नव जीवनको खोजमा ।।
काठमाण्डौ । २०६५/०९/२९
No comments:
Post a Comment