गजल

बसन्त मोहन अधिकारी

जसको लागी बाँच्थे मर्थे उहि आज परार्इ भयो ।
उनको बाटो पर्खि बस्दा चितामाथी सुताई भयो ।

उनको माया संगालेर मिठो सपना सजाएथेँ
सपना जली आज मेरो दागवती खुवाई भयो ।

गाँउमा हल्ला फिजाएर बदनाम गरार्इ छाड्यौं
जिउँदै मारी जलाउँन तिम्रो माया सलाई भयो ।

सपना जली देह बल्दाँ हाँस्छौ अरे दुनियाँ माँझ
चोखो जीवन यो नारीको सधैं तिम्रो रजाई भयो ।

लिएर दोष, बदनामी मैले मात्र जिउँनु पर्यो
आज जिउँन नसकेर जीवन आगोलाई भयो ।