गजल

बसन्त मोहन अधिकारी

जिउँदै यो चितामा हाली रहेछ ।
चितामाथी मलाई बाली रहेछ ।

फूलले सुवास र सुगन्ध छर्दा
चुसेर त्यो जीवन गाली रहेछ ।

मायाको मन्दिरमा फूल बर्षाउँदा
गाँलेर मलाई उँ फाली रहेछ ।

पथ्थरको बस्तीमा देह सुम्पदा
चोखो जीवन सधै ढाली रहेछ ।

पूरुष आत्म र मन्दिरको देव !
चैतन्य बिहीन यो खाली रहेछ ।