अन्तिम गीत

स्यानु पाईजा

लाउड स्पीकरमा दु:खको गीत

मिठो संगीतमा चर्को गरि बज्यो

गायकले दुखका शब्द खोजेर गायो

सबैले मुस्कान फिजाएर नाचे

दु:खमा पनि नाँच्न सक्ने हामी नेपाली

गीतको बोल थियो, कालापानी हाम्रै हो

गीतको बोल थियो, सिस्ता हाम्रो रोयो

गीतको बोल थियो, बुद्द हरायो

सन्सारकै एक मात्र देश जो कसैको दास बनेन

साम्रराज्य दुई हारे जिउँदो शान नेपाल हाम्रो

हामी जीतको उन्माद मै देशको बिकास गर्न बिर्सेछौ

कहिल्यै नझुक्ने सगरमाथाको शिर लिएको देश

खै कहाँ निउरिएको छ निउरी मुन्टे नको टाउको

कुन ज्योतिले हेर्ने, अध्यारोमा जुनकेरी

कहिले दुल्छ, या मेध गर्जनु पर्छ ?!!!!

देश बिमारीको दबाई गर्न नसक्दा

डाक्टर हरू औषधीको कमिशनमा थुक निल्दै छन

सगरमाथालाई हिऊ पगाल्ने कस्को समार्थ्य ?

स्वतन्त्रता बेचेछौ, नदीनाला बेचेछौ

युवा जमात बेचेछौ, चेलिहरु बेचेछौ

सगरमाथाको शिर कहिल्यै नबेचौ ।

आमाले नवजात शिशु भरखरै जन्माउनु भाको छन

वजात शिशु नबेचौ, उस्ले गाउने यस्तो गीत लेखौ

जहाँ शब्द खुसीको होस, संगीत मिठो होस

जस्को तालमा सारा देश, मुस्कुराएर नाँच्नसकोस

हेर्ने लाई राम्रो लागोस, सुन्नेलाई राम्रो लागोस

दर्द बोकेको गीतमा कोहि मस्केर ननाँचो

सयो दु:खको गीत अन्तिम गीत हुन पर्छ ।