आचार्य प्रभा
खै !उन्मुक्त हाँसो तिम्रो अधरमा छैन शायद
त्यसैले के शुभकामना दिउँ तिमीलाई ?
हृदयमा संतापको दियो बालेर
बांची रहेछौ या छातीभरी सन्त्रास बोकेर
फिक्का हाँसो हाँसी रहेछौ
दशै ,तिहारको रमझम
अब त दन्त्यकथा बनी सक्यो
भाईटीकाको आशिष र मान्यजनको
आशिर्वाद इतिहासको अक्षर बनिसक्यो
त्यसैले.......मेरा सह्रीदयिहरु हो
मैले चाहेर पनि शुभकामना
दिन सकिन अनी........
मनले चाहेर पनि
रमाइलो चाडको अनुभव पोख्न सकिन
किनकी म,तिमी ,हामी सबै
आफ्नोपन र परम्पराबाट बहिष्क्रीत
बनी रहेछौ
भावनाले सम्झेर पनि
इच्छा ,आकङ्क्षालाई
मारिरहेछौ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
गजल
टाढा छु परदेशमा तिहारमा आइन भाई
रमाइलो चाड बिर्सि अन्त मन लाइेन भाई
बिवसताले जित्यो मलाई परदेशमा रुदैछु
तिहारको झिलिमिली यहाँ मैले पाइेन भाई
तन छ यहाँ,मन छ त्यहा सम्झी दिन गन्दै
यो शहरको परिवेशमा कहिल्यै रमाइेन भाई
देउशी, भैलो आँगनमा मेरा पनि आए होलान
भैलो खेल्न नौलो आँगन यहाँ मैले धाइेन भाई
(अमेरिका )
No comments:
Post a Comment