रत्न बहादुर घर्ती मगर
समुन्द्रको वारीबाट दण्डव बुवा र आमालाई
सबै सन्चै छ होला भन्ने आशा छ मलाई ।
आजसम्म जीवित छु भन्ने सन्देश लेख्दैछु
के भयो भनी नलिनु चिन्ता संसार देख्दैछु ।
परदेशी जीवन यस्तै नै रहेछ जिन्दगी चलाउने
सम्झेर ल्याउदा गाउघरको याद मूटूनै जलाउने ।
के गर्छ भनी नसोध्नु आमा ड्युटी छ साझमा
सुमधुर सम्बन्ध कायम राख्छौ जन्ताको माझमा ।
वार्षिक पर्व आउदामा सधै सम्झना आउदो हो
विछोडको वेदना मिलनको आशा उर्लेर ल्याउदो हो ।
नरोए आमा के भयो भनी बाचेमा फर्कौला
नबाची मरे स्वर्गमा गए स्वर्गमै पर्खौला ।
यु. के.
No comments:
Post a Comment