गजल

भूपेन्द्र महत

शिर बिसाउने काख पाइन जती थाके नि

थिर छैन प्रिया मन सुनै सुनले ढाके नि

-

लखतरान भई जब म तिमी सामु हुन्थे

अमृत छर्थेयौ तिमी खोले फाडो जे पाके नि

-

बिट फाटे टोपिको ,फेरा च्यातिए नी दौराको

हटेन कहिले त्या पुर्णिमा औसिले झाके नि

-

उचाई नाप्न नजाने,जती तन्काए नि धनु

झर्ला र कहिले तारा निशाना जती ताके पनि

सुनको पिजडामा कुजिई पैचो हाँस्नु परे

जानु छैन आफ्नो पन गुमे स्वोर्गैले डाके नि