देश

गणेश पुर्बछाने मगर

{१} देश
आज भोली लौ हेर हाम्रो देश नेपाल को गति /
छैन नया केही पनि यहाँ कस्को लाग्यो नजर मति?
आखिर कहा गए यहाँ सबै नेता हरुको बुद्धि ?
देशै उल्टो जवना नि उल्टो भए नेपाल को कहिले होला प्रगति?

सबै भन्छन नया नेपाल-नया नेपाल तर नया चीज यहाँ केही देखिन्न /
जाने हुन्छ नेपाल को अघि यहाँ मात्र ""नया""सब्द थपिएको छ अरु केही होइन/
बुझे हुन्छ नेताहरु भने सबै कुर्सी तानी जम्बो मन्त्रि मण्डल खाने दाऊ अझै छाड़दैनन /
यता गए पनि त्यस्तै हो उता गए पनि उस्तै हो ओफिसियल काममा झनै घुस नलि मान्दैनन् /

आखिर यही देश का ठुलाबड़ा नेता हरु भने भुडी भरी झोल भर्छन /
जनता लाई चै यहाँ उनी हरु भोक-भोकै पारी बिचल्ली मा पारी दिन्छन /
मुख बाट बान्ता गरी उनी हरु जनता सामू चाही बहाना नि पार्छन/
ताल मेल मिलाई उही सोझा साझा जनता लाइ दुर्गति दिशा तीर धकेली दिन्छन

सम्झे हुन्छ सबैले,चाहिदैन हाम्रो नेता हरुलाई सफा चीज फोहोर मै ठीक छ /
जाने हुन्छ सबैले रात भरी आहारा खोज्न लाइ उनिहरु दिन भरी कुना पसि लुक्छ /
फेरी उनी हरु नै छाती फुल्लाई जनता सामू इज्जत दारी नेता बन्ने गर्छ /
अनि केही परी तल माथी परे यहाँ निर्दोष ले बीर सहीद को उपनाम पाउछ/

{२} आमा

म एक नेपाल आमा तर मलाई नै थाहा छैन !
किन अझै यहाँ मेरा नेपाली संतान अनबुझ छन ?
आखिर अझै के कारण ले उनिहरु एक आपस मा लड़ी रहेछन ?
मेरै छाती माथी टेकी मलाई मेरै रगतले किन रंगाई रहेछन ?

सीकाउन त सबै सिकएकी थे मेरा सबै नेपाली संतान लाइ !
तर खोई जानेको?आखिर दाऊ मात्रै हेरीरहन्छन आफ्नै देश बिगार्न लाइ!
कोही भने हातमा पिस्तोल बोकी हिड़छन मेरै निर्दोस संतान मार्नलाई !
आखिर किन जानी-जानी बाध्य पार्छन यहाँ निर्दोस चेलिको सिंदूर पुच्छनालाई?

बनेका छन मेरै आखा अगाडी मेरै संतान बाल बच्चा टुहुरा !
दुखी छू म आज यहाँ भित्रि मनै देखि छैन कोही तिनका सहारा !
बल्ल थाहा पाए आज यस्तै रैछ मेरो नेपाल छैन यहाँ शान्तिको गीत गाउने त्यों भमरा !
आज आई यही देस्को ४ जात ३६ बर्ण को साझा फूलबारिमा बस्ने गर्छन घमंडी त्यों चमेरा !

आखिर हेपिएकी रहेछु म एक नेपाल आमा मलाई नै थाहा भएन!
त्यसैले त म भन्छु तिमिहरुलाई उठ-जाग ए मेरा प्यारा नव युवा जवान !
५ औला को त्यों तिम्रो मुठी त्येसैमा छ तिम्रो दरिलो शक्ति हार तिमी नमान !
तिमी आफै अघि बढ़ आफ्नो देश नेपाल पहिलेको झै बनाउन

{३} चेली

लौ सुनिदेऊ आमा बाबा यो चेलिको पुकारलाइ
डोको र नाम्लो को साथ मा हँसिया चै नदेउ मलाई
मेरो पनी त मनै हो भाई लाइ झै गरी माया देऊ मलाई
कलम र पुस्तक को साथ मा झोलाको भारी थम्याई देऊ यो चेलिलाई

आखिर के गरेछु गल्ती त्यस्तो र यो चेलिलाई बिरानो अनी पराई पो शम्झेछौ?
आखिर सधै भाइलाई चै मायाले काख मा राखी यो चेली लाइ पाखा मा पारेछौ?
उदेस्य के हो?भाई लाइ चै मायाले स्कूल मा पढ्न पठाऊछौ?
रहस्य के हो ?यो चेलिलाई चै सधै हेलामा बाधी घास दाउरा मा पठाउछौ ?

लौ सुनिदेऊ आमा बाबा यो चेलिको पुकारलाइ
डोको र नाम्लो को साथ मा हँसिया चै नदेउ मलाई
मेरो पनी त मनै हो भाई लाइ झै गरी माया देऊ मलाई
कलम र पुस्तक को साथ मा झोलाको भारी थम्याई देऊ यो चेलिलाई

राखौला यो स्वार्थी समाज को सामू हजूर हरुको इज्जत
दू:ख गरेर पढुला भाई ले झै गरी लगाएर म मेरो आफ्नो मेहनत
कस्ट गरेर जुटाउला म मेरो आफ्नो सरीर को हिम्मत
बिन्ति छ भाई लाई झै गरी पठाई देऊ स्कूल चमकाई देऊ यो चेलिको भबिस्य र किस्मत

आखिर आजको यो युग मा पनी किन छौ अनबुझ आमा बाबा हजूर
यदि एसरी नै हजूर हरु अनबुझ बन्दिए यो चेलिको पुकार कस्ले पो सुन्छ र ?
त्यसैले बिन्ति छ आमा बाबा सुनी बुझिदेऊ यो चेलिको चीत्कार
दियर चोखो माया भाई लाइ झै गरी पठाऊ स्कूल यो चेलिलाई चढाई ६ पान्ग्रे मोटर .........................

धरान-७ शान्तिपथ
हाल -hongkong wanchai