प्रियसी


सुनिता गिरी

पाइला टेक्यो घामको झुल्को मेरो मनको माँझ
हृदयको ढोका खोली , सजाएको छु आज
सागरको मोति टीपी तिम्लाइ सजाउँनेछु
सप्तरंगी इन्द्रेणीको घुम्टो ओढाउनेछु ।

ढकमक्क फूलबारी मनमा फुली दियौ
अप्सराको बिचमा पनि तिमी एक थियौ
बर्णन गर्नै नसकिने तिम्रो मुहारको
मिलन हुन्न भन्छन क्यारे दुइ किनारको

प्रिय तिम्ले हात देउ,संसार सजाउँनेछु
तिमो न्यानो स्पर्शमा आफै हराउँनेछु
असम्भवलाई मित लगाइ सम्भव बनाउँछु
तिमी पाए जिन्दगीमा यसै रमाउँछु

साग सिस्नो मीठो हुन्छ खुशी मनले देउ
सबै दुख बिर्सिएर आउ मेरो छेउ
मरि लानु के पो छ र खाली हात जान्छौ
हाँसी खुशी जिवन बिताउँ यो नै हामी लान्छौ
हङकङ

No comments: