दिलिप योन्जन
मनमा बसि मनै त खाए उनी
हासी हासी रुई रने पारे उनी
आफ्नै छायाले
ख्याल ठट्टा गरेर छाड्यो मायाले।
आधी खोला उर्लिन्दा मनमा हुन्थ्यो सन्चो
बिना बादल मनै भत्कि गईरन्छ पहिरो
मुटु चोरी मुटु नै खाए उनी
जानी जानी पागल नै पारे उनी
आफ्नै छायाले
ख्याल ठट्टा गरेर छाड्यो मायाले।
पिर ब्यथा हराउथो तिन्ले हासी खुसी बोल्दा
हासो भए बिना कसुर बाचा कसम तोड्दा
माया दिई माया मै खेले उनी
जुनी भरलाई बिरह छोडे उनी
आफ्नै छायाले
ख्याल ठट्टा गरेर छाड्यो मायाले।
.
अस्टिन, अमेरिका
No comments:
Post a Comment