आचार्य प्रभा
खोइ !कुन गन्तब्य रोजुँ म
जताततै इेर्ष्या र डाहाको प्रतिष्पर्धात्मक बारहरुले
सांघुरिएका छन मेरा बाटाहरु
खोइ ! श्रीजनाको परकाष्ठमा पुगु कसरी ?
यहाँ श्रिजिएका सबै श्रीजनाहरु
मुल्यहिन भै पलायनतामा बिलिन भै रहेछन
मेरा आकाक्षाहरु अँध्यारोको कालरात्री
बनेर आँफैलाई डस्न लालयित् छन
त्यसैले ... अब पागलको उपाधी नै
रोज्न आतुर छन मेरा अनन्त इक्षाहरु ............,
यहाँ उदेश्यहिन गन्तब्यको पाइला चालेमा
रमाउने हुन्छन सबै ,
समयलाई ब्यर्थै हातबाट मिल्काएमा
खुशी हुन्छन सबै ,
यहाँ अश्लील,असभ्यताको बाटो हिंडेमा
बाटो फराकिलो बनाइदिन्छन सबै ,
त र........ त्यही समयलाई
श्रीजनात्मक कार्यमा
बाँध्न खोजेमा टाढा भैदिन्छन् सबै ,
अनी...... बेअर्थको मानसिक पीडामा
डुबाउन खोज्छन सबै /
त्यसैले........ आजकल त कसैले पनि
सहि सदुपयोगको फल
कसैलाई देखाएमा खिशिको पात्र बनाउछन सबै
अनी..... त बिवशता ,बाध्यताको चपेटामा परि
गन्तब्यहिन बाटोमा लाग्नु पर्छ आँफै
यो अनौठो कु संस्कार को दासी बनी
''कवि'' ''लेखक''
पागल बन्नु पर्छ आँफै /
(अमेरिका )
No comments:
Post a Comment