गजल

भूपेन्द्र महत

छिमेकिको डाम्ना छाडा भो रे प्रिय बार लगाउ
पहरे नि निन्द्रामा छन रे काँडे तार लगाउ

तिम्रो अस्मिता धराप छ रे कसरी जोगाउछौ
कुनियतले बढे कोही भने सिस्नो झार लगाउ

बाजे बाराजुले झुक्न सिकाको छैन नझुक्नु कतै
स्वाभिमानमा आँच आए खुकुरिमा धार लगाउ

आई लाग्नेलाई जाइ नलागे थिच्नेले थिच्छ नै
निर्धो नै हेपिन्छ सधैं नभन प्रभु पार लगाउ

कुरुप भा छ रे बस्ती फोहोरीहरुको दोहोरिमा
दुर्गन्धमा कता जच्छ र भनु सिंगार लगाउ