हस्त गौतम मृदुल
कहिलै नसुल्झने मर्मले, छाती मेरो चर्किएको छ।।
छातीमा कुल्चि शासन गर्छन, शत्तामा जो आए पनि।
निंरकुस्तले गला घोटछन, जस्तो कसम खाए पनि।।
अन्धकार देखी देशको भविस्य, मन यो धर्किएको छ।
बिहानी कहिलै नहुने पिरले, छाती मेरो चर्किएको छ।।
शहिदको बलिदानले स्वतन्त्रता फेरी कहिलै आएन।
उर्त्र्सग जति गरे पनि, शान्तीले यहा कहिलै छाएन।
अस्तब्यास्त देखेर त्यो भबिस्य, मन यो धर्किएको छ।
आच आएको देखेर माटोमा छाती यो चर्किएको
No comments:
Post a Comment