गजल


बिष्णु नन्द चाम्लिङ्ग

साथ आयौ र पो नत्र मैले पाउँने कसरी ।
आउँने इसारा दियौ र पो नत्र धाउँने कसरी ।।

शिशा झैँ चर्किएको मेरा मनका इच्छाहरु ।
उमारी दियो रहर र पो नत्र सजाउँने कसरी ।।

फुटेका थे मनका मेरा मुरली र बाँसुरी ।
जोडि दियौ तिमीले र पो नत्र बजाउँने कसरी ।।

एक्लो लाग्थ्यो सधैँ शहरको बीचमा पनि ।
हेरि दियो बैशलाई र पो नत्र लजाउँने कसरी ।।

नियतिले सधै भरि बिरहमा डुवाए थियो ।
खुशी दियौ मनलाई र पो नत्र हँसाउँने कसरी ।।

२८ अक्टुबर ००९

No comments: