मुक्तक


इप्सुल मगर


निमुखालाई दया गरे आलोचित भइन्छ यहाँ
स्वर्गीय मनले सहयोगको भाव झल्काइन्छ जहाँ
के गर्नु यो संसार पनि कस्तो अनौठो भैसकेछ
त्यसैले त कसैलाई गुण गरे वेइमानी भईन्छ यहाँ


धेरै थिए सपनाहरु अनि थोरै आशा
जीन्दगी त यहाँ रहेछ खेल मध्ये पाशा
जीन्दगी कै यहि खेललाई नजित्दामा आज
बुझ्नै नसक्ने भै सकेछु सामन्तिको भाषा


इच्छाहरु असफलताले साथ दिँदा मरेको छ
फूल्नै नपाई कोपीलामा खुशीहरु झरेको छ
के त रहेछ जीन्दगी भनि संघर्ष पनि गर्दै आए
त्यसैले त आफ्नै मुटु पत्थर बनाई जीउँनु परेको छ

No comments: