गजल


केदार श्रेष्ठ गगन

दिनदहाडै छिमेकीले साध मिच्न थाले पछि
चुपचाप सधैं बस्नु हुन्न जङे पिलर ढाले पछि ।

गर्दा गर्दै अलिअलि सबै मेरै भन्न बेर छैन
सिमानाको ढुङो सारी त्यही कुकुर पाले पछि ।

मन्त्री,प्रधानमन्त्री सबै रमिते भो खै किन आज
अठारौ सताब्दीका नारी झै शीरमा सिन्दुर हाले पछि ।

लुते,लाम्रे भनी हेपेका हौला गगनलाई ए सधियार
वलभद्र,भक्तीको याद आउँला दिउसै बत्ती बाले पछि ।

No comments: