गीत

हस्त गौतम मृदुल

अनयासै स्तब्ध भएँ, शोकमग्न खबर पाएँ
मेरो यो जीवनबाट, संधैलाइ हरायो छायाँ

छिटै फर्कन्छु भन्दा, मिलनको सपना देखेथें,
मन पर्ने कुराहरु, एक एक गरी साँचे थेँ।
जीवनको रंगै फेरियो उजाड शिशिर आयो
कहिलै पनी नमेटिने अदृश्य दुखले छायो
अनयासै .......................................

कति अभागी रहेछु, खपी नसक्ने दुख पाएँ।
सवैभन्दा अमुल्य बस्तु तिमीलाइ नै गुमाएँ।
बेदनाको आशुँ पिइ, अभावमा जिउँ कसरी
मलाइ पनि लैजा दैव, उन्लाइ लग्यौ जसरी